Hoogopgeleid anderstalig talent zit verstrikt in instapjobs

Leestijd: 2 minuten

 

 

‘Elke, wat een naïeve opmerking. Werk is werk. Dat men stopt met zagen over ander werk.’

👉 Hoogopgeleid anderstalig talent (hoa’s) doet het werk dat laaggeschoolde werkzoekenden toekomt. Een zorgwekkende tendens.

❓Moeten we ons als maatschappij hierbij neerleggen?

 

💡Veel instapjobs hypothekeren de professionele ambities van hoa’s.

✔️ Hoa’s die een instapjob aannemen, hypothekeren – onbewust – op hun beurt de jobkansen van laaggeschoolde werkzoekenden.

✔️ Het talent van hoa’s en laaggeschoolde werkzoekenden blijft onbenut.

✔️ Beide partijen ervaren gevoelens van frustraties, miskenning en moedeloosheid.

 

❓Waarom nemen hoa’s dan toch een instapjob aan?

✔️ Ze staan aan het begin van een nieuw leven en carrière in België en willen vooruit.

✔️ Ze willen via een instapjob Nederlands leren, een nieuw netwerk uitbouwen en zich verder ontwikkelen.

✔️ Ze zien een instapjob als een opstap naar werk op maat van hun talenten, interesses en opleiding.

 

💡In de realiteit geraken deze hoa’s verstrikt in een vicieuze cirkel en zien ze hun dromen uiteenspatten.

✔️ Vaak zijn deze instapjobs jobs met een hoge werkdruk die sociale contacten bemoeilijken (schoonmaak, industriële reiniging, logistiek, transport, call centers … ).

✔️ Als er al contacten zijn, is het Nederlands van een bedroevend laag niveau (dialect, geen volzinnen, onverstaanbaar door beschermingskledij).

✔️ Door de variabele uurroosters (shifts) is hun werk moeilijk combineerbaar met opleidingen en cursussen, bv. een cursus Nederlands Tweede Taal (nt2).

 

👉 Soms ontdekken hoa’s via via het bestaan van mentoring door vrijwilligers. Sporadisch komt een hoa, tewerkgesteld via een instapjob, dan met mij in contact.

🤷🏻‍♀ In het beste geval kan ik een werkende hoa in contact brengen met een andere mentor, werkzaam in de sector die de hoa écht interesseert en voldoening geeft.

 

💡Maar als de werkende hoa in kwestie dan ook nog een gezin heeft, rest er voor een deelname aan een mentoringprogramma meestal bitter weinig tijd.

💭 Heb je oplossingen om dergelijke vicieuze cirkels open te breken als werkgever, beleidsmaker of sociale partner?

–> Contacteer me gerust om ervaringen en ideeën uit te wisselen via

📧 elke.horemans@talententelers.be

Of laat een reactie achter in de comments.

De weekenden als mentoringexperiment

Leestijd: 2 minuten

 

Waarom doet het tv-programma ‘De weekenden’ me aan mentoring denken?

👉 Gastheer Joris Hessels brengt acht mensen met diverse achtergronden samen gedurende enkele weekenden. Ze staan elk voor een cruciaal jaar.

👉 Zo ook Dana, een weduwe met Poolse roots. Ze voelt zich eenzaam. Samen met haar hond leidt ze een teruggetrokken leven. Ze stelt de bezoeken aan haar kleinzoon alsmaar uit en beseft dat het zo niet verder kan.

👉 Dana raapt al haar moed bij elkaar en legt in de groep een bekentenis af. Ze vindt het moeilijk om een gesprek aan te knopen. “Ik ben geen meerwaarde. Ik moet mezelf niet hebben.”

👉 De deelnemers beslissen om haar enkele opdrachten te geven. Want Dana heeft duidelijk een zetje nodig om uit haar cocon te breken.

Dana reageert enthousiast en gaat meteen aan de slag. Al vrij snel kan ze een aantal opdrachten afvinken:

✔️ ze schrijft zich in op een datingsite;

✔️ ze wordt lid van een Facebook-groep voor eigenaars van een Shih Tzu;

✔️ ze gaat alleen op restaurant;

✔️ ze heeft een stamkroeg waar ze elke vrijdag na het werk iets gaat drinken.

🚀 De opdrachten missen hun uitwerking niet. Dana bloeit open en amuseert zich opnieuw.

👉 Dana doet me denken aan bepaalde mentees waarmee ik in contact sta. Deze mentees zijn hoogopgeleide anderstalige werkzoekenden. Ze zitten net als Dana vast, hebben een laag zelfbeeld en komen amper buiten.

👉 Als mentor probeer ik hen, naast mijn werk en in de mate van het mogelijke, opnieuw in beweging te krijgen. Ik probeer hen een perspectief te bieden op een …. beter leven. Daar komt het uiteindelijk op neer. Want ze willen zo graag aan het werk.

👉 Ook jij kan als bedrijf, samen met je werknemers, anderstalig talent vooruithelpen. Jullie expertise en nuttige contacten zouden goed van pas komen 😉.

Benieuwd hoe we dit samen kunnen aanpakken ?

Laat van je horen via

📧elke.horemans@talententelers.be.

Of laat een comment achter.

#DeWeekenden #mentoring #talent #DiversiteitInclusieTipsElke

Leerwinkels en bedrijven hebben elkaar nodig

Leestijd: 2 minuten

 

Waarom zijn werkgeversorganisaties, bedrijven en sectorfondsen ook belangrijke partners voor leerwinkels?

👉 De Leerwinkel Regio Mechelen bestaat één jaar. Talententeler en trekker van deze leerwinkel is Leen Mertens (foto). Het afgelopen jaar begeleidde ze al bijna 150 personen met een leerwens.

👉 De Leerwinkel wil de kinderarmoede helpen bestrijden door o.a. ouders zonder diploma en andere vroege schoolverlaters te helpen bij het kiezen van een opleiding, vorming of type onderwijs. Dit kunnen zowel diplomagerichte opleidingen zijn als opleidingen die iemands (professioneel) leven een nieuwe wending kunnen geven.

👉 Een bijzondere aandacht gaat uit naar gedetineerden (Learning Inside Out-project) en werkzoekenden en werknemers met een hoge(re) kwetsbaarheid (psychisch, fysiek, ongeletterdheid, anderstaligheid, langdurige ziekte … ).

💡Ter info: de top drie ‘leerwensen’ bij gedetineerden:

  1. Voorbereiding Centrale Examencommissie,
  2. VCA-diploma basisveiligheid voor operationele medewerkers,
  3. Nederlands Tweede Taal (NT2).

👉 Leen Mertens informeert, adviseert, begeleidt en verwijst door naar opleidingsverstrekkers (Crescendo CVO, LBC Volwassenenonderwijs Mechelen, Ligo, Centra voor Basiseducatie, Thomas More-hogeschool, AP Hogeschool Antwerpen, … ). Ook kaart ze drempels aan die haar klanten ervaren in hun zoektocht naar informatie m.b.t. een opleiding.

🚀 Ik zie een belangrijke rol weggelegd voor werkgeversorganisaties, sectorfondsen en bedrijven als het aankomt op het creëren van leer- en werkkansen voor werkzoekenden met een zekere kwetsbaarheid. Daarom mogen ze volgens mij niet ontbreken in de regionale netwerken van de leerwinkels.

➡️ Denk aan

☑️ het verlenen van stageplaatsen: NT2, beroepsinleving – BIS, schoolopdracht voor 15+;

☑️ het opleiden van een werkzoekende: IBO, IBO- T(aalcoaching), K-IBO (voor kwetsbare werkzoekenden);

☑️ het openstellen van een interne bedrijfsacademie en vormingsaanbod voor bepaalde werkzoekenden;

☑️ mentoringprogramma’s en buddywerkingen van bedrijven;

☑️ deelnemen aan de DUOday; …

👉 Samen met leerwinkels kunnen bedrijven ervoor zorgen dat beschikbaar talent met diverse achtergronden – en dat wilt werken maar drempels ervaart – opnieuw hoop en een perspectief op een andere toekomst krijgt.

“Ik wou dat ik hier naar de lagere school was gegaan.”

Leestijd: < 1 minuut

Yassir, een Belg met Syrische roots, vertelde me onlangs over een bijzondere ervaring. Hij woont naast een basisschool. Soms hoort hij leerlingen muziek maken. In het begin keek hij hier vreemd van op. In Syrië krijgen leerlingen geen creatieve vakken.

👉 Zijn verhaal schoot me te binnen toen ik door het raam van het ‘t Schipke gluurde tijdens een recente wandeling. Tot 2011 was dit Mechelse historisch pand de thuisbasis van de Koninklijke Beiaardschool Jef Denyn. Genoten de buurtbewoners, net als Yassir, ook zo van de oefenmomenten?

👉 Yassir merkte op dat hij graag van jongs af aan verslagen (opstellen) had willen leren schrijven. Na enkele jaren studie aan een Vlaamse hogeschool lukt het beter en beter, maar het blijft een moeizaam proces. Docenten en medestudenten daarentegen zijn hierin getraind.

👉 Teksten opstellen, presentaties geven en projectwerk leer je niet op school in Syrië. Yassir moest zijn vakken van buiten leren en feilloos reproduceren op examens. Makkelijk, zo zei hij, omdat de vragen op voorhand gekend waren.

👉 Als autodidact en goede student probeert Yassir de schade nu in te halen. Stapje voor stapje, met oog voor detail. Trots toonde hij me een presentatietruc: de handen met de vingertoppen tegen elkaar. “Net als Angela Merkel”, riep ik hem toe. Een brede grijns verscheen op zijn gezicht.

Waarom bereiken hr-professionals amper jongeren? 

Leestijd: < 1 minuut

Een interessant opiniestuk in De Tijd van 28 juli van Lucie Wittner Franckx, werkzaam bij de Brusselse start-up TechNatives.

“(…) Als hr niet snel meer oog krijgt voor de culturele component van zijn opdracht zal jong aanstormend talent de krapte op de arbeidsmarkt jammer genoeg niet leningen.”

Ook om o.a. die reden vinden hr-professionals moeilijk kandidaten met een andere etnisch-culturele achtergrond.

Dat stel ik althans vast tijdens mijn gesprekken vanuit mijn rol als mentor voor werkzoekende hoogopgeleide anderstaligen uit niet-EU-landen.

Een boekhouder tot over zijn oren in de aardappelchips

Leestijd: 2 minuten

Waarom sorteert een boekhouder in wording aardappelchips in een fabriek?

👉 Ik leerde Elijah kaseba, een werkstudent met Zambiaanse roots, in 2021 kennen via Naseem Hamad, mentoringcoach voor het project Motivation United in Leuven. Op dat moment combineerde Elijah een studie Bedrijfsmanagement – accountancy & fiscaliteit met interimopdrachten.

👉 Toen al vielen zijn gedrevenheid en ambitie op. Elijah aanvaardde vroege en late shifts om zijn studies te bekostigen. Wanneer hij niet op het werk geraakte met het openbaar vervoer, nam hij de brommer voor zijn verplaatsingen tussen Leuven en Mechelen, de koude verbijtend.

👉 Elijah wilde graag werkervaring opdoen in zijn studiedomein maar wist niet hoe hij dit moest aanpakken. Een oproep via Linkedin en een gouden tip van ☀ Annemie De Proft resulteerden in een ontmoeting met Carla, oprichtster van het Leuvense kantoor Fiscadvies. Een IBO-stage via de VDAB bleek voor alle betrokkenen een haalbare kaart.

👉 Intussen werkt Elijah er nog steeds. In september volgt er in principe een deeltijds contract van onbepaalde duur. Hij volgt nu ook lessen Frans aan het CLT Leuven en hoopt zijn bachelor te halen in 2024.

❓Hoe verliep de samenwerking tot nu toe?

Corona bemoeilijkte de opstart van Elijah. Door het telewerk staat hij nu minder ver in zijn taalverwervingsproces ondanks zijn enorme betrokkenheid en inzet. Zijn geschreven NL is heel goed. De werking van het kantoor, de software en de communicatievormen blijven zijn volle aandacht eisen.

❓Wat leerde Carla van Elijah?

– Ze werd zich bewuster van de verschillende soorten van communicatie;

– Ze leerde zichzelf beter kennen;

– Ze leerde haar tempo beter af te stemmen op dat van anderen.

❓Welke tips heeft Carla voor werkgevers die ook met divers talent aan de slag willen?

– Laat je van bij het begin goed omringen om een kader te schetsen (HR – Ann Rens, VDAB, … );

– Maak meteen werk van een actieplan (soft én hard skills) met concrete doelen voor de nieuwkomer én de organisatie;

– Betrek je personeel – je zal nieuwe talenten ontdekken.

➡️ De tijdsinvestering is het waard. Niet alleen geeft het zin aan je leven, je krijgt er zoveel voor terug, aldus Carla, een talententeler.

Veel succes!

‘Open hiring’ verkleint de kloof tussen werkgevers en divers talent

Leestijd: 2 minuten

 

👉 Tijdens een zware revalidatieperiode is filiaalmanager Dirck Slabbekoorn “(…) anders naar mensen gaan kijken en ook anders naar zichzelf, hoe hij omging met de wereld. ‘Ik kwam tot de conclusie dat mijn mensbeeld inktzwart was. Ik had te vaak een oordeel (…).’ ” Lees het volledige artikel via deze link.

👉 Hij besloot om zijn toenmalige wervings- en selectieproces overboord te gooien en over te schakelen naar oordeelvrij aannemen, een variatie op het concept ‘open hiring’.

👉 Alle gesprekken met kandidaten hebben drie vaste onderdelen:

✔️ Welkomstwoord: “Je bent aangenomen”;

✔️ Kennismakingsgesprek: wereldbeeld & vrijetijdsbesteding;

✔️ Zakelijk onderdeel: salaris & verwachtingen.

➡️ Gevolgen voor het filiaal:

✔️ Mond-tot-mondreclame;

✔️ Geen openstaande vacatures;

✔️ Interne en externe talentmobiliteit;

✔️ Minder interne fraude;

✔️ Minder interne conflicten;

✔️ Een enorme onderlinge loyaliteit.

👉 Deze rekruteringsaanpak blijkt in de praktijk vooral goed te werken voor vacatures met repetitieve en uitvoerende takenpakketten, en voor vacatures waarbij de job op de werkvloer wordt aangeleerd. Dit is bv. het geval bij kandidaten uit BSO en TSO, of bij kandidaten zonder diploma’s maar die wel interesse hebben in techniek of in een specifieke ambacht. O.l.v. een mentor kunnen ze verder opgeleid worden. In de VS en in Nederland staan werkgevers al verder met dit concept. Meer info over hun ervaringen vind je via deze link.

👉 De verdienste van het ‘open hiring’-model, of oordeelvrij aannemen, is dat de ‘gatekeepers van talent’ kansen geven aan divers talent. Ze ontzeggen divers talent niet onmiddellijk de toegang op basis van een cv, een motivatiebrief of een eerste indruk.  Ze focussen op de attitude, de persoonlijkheid en het leervermogen.

👉 Dit vergt getrainde wervings- en selectie experts (én gecoachte medewerkers) op het vlak van

✔️ mensbeeld,

✔️ vooroordelen,

✔️ communicatiestijl,

✔️ communicatietechnieken,

✔️ de vertaling van de bedrijfswaarden op en in het werk.

👉 De combinatie van een goed functionerende in- en doorstroom met een continue opvolging zorgt er uiteindelijk voor dat talentvolle medewerkers met ‘meer in zich’ terechtkomen in jobs op hun niveau, intern of extern, zolang ze maar op de radar van leidinggevenden blijven. En zolang dit ook de wens is van de medewerker zelf uiteraard. Sommigen maken immers andere weloverwogen keuzes en verkiezen daarom hun huidige job.

Rekruteren via gemeenschappelijke werkvloeren

Leestijd: < 1 minuut

 

💡Een idee om een inclusieve arbeidsmarkt een boost te geven.

Waarom zouden we geen gemeenschappelijke werkvloeren creëren voor divers talent op élk bedrijven- of industriepark?

👉 Enkele redenen waarom dit idee zou kunnen werken:

✔️ Werkgevers delen veel gelijkaardige bedrijfsnoden, ook op het vlak van rekrutering;

✔️ Werkgevers moeten noodgedwongen meer en meer experimenteren met nieuwe vormen van werkplekleren;

✔️ Werkgevers moeten noodgedwongen aanvaarden dat opleiden ook kan betekenen dat je voor je (con)collega opleidt, een risico én een kans om er zelf je voordeel mee te doen;

✔️ De bundeling van krachten, middelen, expertise en voorzieningen levert voor werkgevers en werkzoekenden meer op;

✔️ Het parkmanagement van een bedrijven- of een industriepark is goed uitgerust om hierbij een centrale rol op te nemen;

✔️ Structurele lokale samenwerkingsverbanden rond lokale talentenpools kunnen de creatie van duurzame jobkansen voor divers talent faciliteren;

✔️ Werkgevers staan sterker als ze minder afhankelijk worden van externe rekruterings- & selectiebureaus;

✔️ Meer dan ooit is een aanwerving geen quick fix, maar een langetermijninvestering.

➡️ Lijkt het je wat om over dit idee uit te wisselen?

➡️ Zoek je een klankbord voor je rekruteringsaanpak?

Laat een reactie achter of mail me gerust via 📧 elke@talententelers.be

Mentor voor Duo for a Job

Leestijd: < 1 minuut

 

👉 Even bijpraten met mijn voormalige mentee Vlad Sargsyan.

Inderdaad ‘voormalig’ want Vlad combineert intussen een vast contract met een lerarenopleiding ‘Secundair onderwijs’ met als keuzevakken Frans en Nederlands Tweede Taal voor anderstaligen (nt2).

Wat een topper! ✨

De troeven en ‘lessons learned’ van een challenge

Leestijd: 2 minuten

 

Een jaar geleden lanceerde ik op LinkedIn een challenge waarbij ik werknemers aan een anderstalige, gekwalificeerde werkzoekende uit een niet-EU-land koppelde voor een periode van maximum 12 maanden (#challenge12companies4ajob). Hun werkgever gaf ze de toestemming om tijdens de werkuren samen met enkele collega’s een mentee te ondersteunen bij zijn zoektocht naar werk.

Enkele cijfers

  • 60 buddy’s van in totaal 10 bedrijven namen deel;
  • 14 virtuele buddyteams begeleidden elk 1 mentee;
  • 14 mentees afkomstig uit Indië, Australië, Palestina, Brazilië, Turkije, Nepal, Venezuela, Syrië, Marokko en Noord-Macedonië;
  • 10 mentees vonden direct of indirect (een verhoogde mentaal welzijn) een stageplaats (BIS – BeroepsInlevingsStage) of betaald werk (= 71%) dankzij de inzet van hun buddy’s.

Top 3 van de door bedrijven opgegeven redenen om aan deze challenge deel te nemen

  • Iets terug doen;
  • Iets nieuws leren;
  • Een corona proof teamactiviteit.

Obstakels waar anderstalige werkzoekenden tegenaan lopen

  • Geen professioneel netwerk;
  • Geen of onvoldoende kennis van de werking van onze arbeidsmarkt en het onderwijslandschap;
  • Culturele verschillen;
  • Onvoldoende kennis van het Nederlands of van een andere Europese taal;
  • Het onvermogen om professionele en persoonlijke ervaringen te vertalen naar diverse en haalbare werkkansen/ontwikkelingstrajecten en hiermee effectief aan de slag gaan.

De troeven van de challenge

  • Een verschil kunnen maken voor iemand;
  • De leefwereld van een persoon die ver van je staat, beter leren kennen;
  • Een verbindend initiatief;
  • Maatschappelijke uitdagingen onder de aandacht brengen;
  • professionele en persoonlijke groei.

Lessons learned

  • Geen trekker = een gebrek aan animo binnen het team;
  • Geen ‘must’ voor leidinggevenden, maar een ‘nice to have’;
  • Een engagement aangaan in team overtuigt om toch deel te nemen;
  • De klik tussen de mentee en één bepaalde buddy houdt het contact gaande;
  • De mate van opvolging en een duidelijke rolverdeling binnen een team bepalen of deelnemers voldoening halen uit dit type van engagement en zich betrokken voelen.

En wat nu?

Wellicht kan dit type van engagement bijdragen tot de realisatie van bedrijfsdoelstellingen rond L&D, CSR, employer branding, D&I, wellbeing, employee experience, werkgeluk, …

Hoe dit concreet in zijn werk zou kunnen gaan, licht ik met plezier toe in een virtueel kennismakingsgesprek. Contacteer me gerust via elke@talententelers.be

Dank aan alle betrokken bedrijven, organisaties en mentees voor jullie inzet, feedback en enthousiasme. Jullie hebben voor 14 mentees écht een verschil kunnen maken met jullie tips, luisterend oor en de introducties in nieuwe professionele netwerken. Dat 10 mentees uiteindelijk een stageplaats of werk vonden is ook jullie verdienste!

 

Call Now Button