Zet knooppunten van contacten in en rijf talent binnen

Leestijd: 2 minuten

 

‘The six degrees of separation’. Je bent pakweg zes handdrukken verwijderd van welke persoon ook. Een theorie gebaseerd op een experiment van Stanley Milgram.

👉 Naast mijn werk als organisatieadviseur faciliteer ik, o.a. als mentor, ook ontmoetingen tussen werkzoekenden met diverse achtergronden en potentiële werkgevers.

👉 In een poging om mijn succesvolle – eerder organisch gegroeide – aanpak beter te begrijpen, ging ik op zoek naar mogelijke verklaringen.

👉 Ik ontdekte twee concepten die het één en ander verduidelijken:

  1. Het concept ‘organisatienetwerken’ (Patrick Kenis, Bart Cambré – 2019);
  2. Een natuurwet/theorie die stelt dat mensen maar zes contacten van elkaar verwijderd zijn (bron: het Small World-experiment van Stanley Milgram – 1963). Een grootschalige Microsoft-onderzoek uit 2006 onderschrijft deze theorie.

👉 Toegepast op mijn ervaringen als talentmobilisator onderscheid ik de volgende drie kritische succesfactoren:

  1. Jouw medewerkers vormen knooppunten die het contact tussen beschikbaar talent en jouw organisatie aanzienlijk vereenvoudigen en versnellen;
  2. Duurzame lokale organisatienetwerken (ecosystemen) mobiliseren beschikbaar talent … ;
  3. … op voorwaarde dat netwerkcoördinatoren en/of relatiebeheerders binnen jouw bedrijf die organisatienetwerken actief, efficiënt houden, én divers qua samenstelling.

👉 Ook ik stelde vast dat talent met diverse achtergronden maximum zes contacten (wat mij betreft eerder vier à vijf) verwijderd ligt van organisaties met vacatures.

–> Rekruteren en talent ontwikkelen is teamwerk. Ieder van ons kan hieraan bijdragen. Interne en externe recuiters, jobcoaches en consulentes hebben ons netwerk dringend nodig.

–> De uitreiking van wervingsbonussen in dit kader volstaat niet langer. Vormen van goed doordachte teamwerkingen daarentegen kunnen écht een verschil maken in je rekrutering.

Werken rond DEI is ook werken rond een nieuwe taal

Leestijd: < 1 minuut

 

“Werken rond ‘equality, diversity & inclusion’ heeft soms iets van een taalstrijd.” Een uitspraak van Caroline Zwaenepoel, Global Equality, Diversity & Inclusion Lead bij IKEA.

👉 Werken rond DEI houdt ook in: samen een nieuwe taal ontwikkelen die de werkelijkheid zo goed mogelijk verwoordt, met respect voor gevoeligheden. Een haast onmogelijke opdracht omdat je nu eenmaal niet voor iedereen goed kan doen.

👉 Dit geldt des te meer voor leidinggevenden die rond DEI werken. Durf en pragmatisme helpen om knopen door te hakken. Dat ondervond ook Caroline Zwaenepoel toen ze op zoek ging naar een correcte term om medewerkers met een beperking aan te duiden. “(…) Het wijst er ook op dat het een onderwerp is met veel laagjes. En ik wil al die laagjes kennen en begrijpen”, aldus Caroline Zwaenepoel.

–> Taal is emotie. Taal stut of kraakt een DEI-beleid.

❓Op zoek naar inspiratie voor D&I-acties? Lees het volledige interview via deze link.

Leerwinkels en bedrijven hebben elkaar nodig

Leestijd: 2 minuten

 

Waarom zijn werkgeversorganisaties, bedrijven en sectorfondsen ook belangrijke partners voor leerwinkels?

👉 De Leerwinkel Regio Mechelen bestaat één jaar. Talententeler en trekker van deze leerwinkel is Leen Mertens (foto). Het afgelopen jaar begeleidde ze al bijna 150 personen met een leerwens.

👉 De Leerwinkel wil de kinderarmoede helpen bestrijden door o.a. ouders zonder diploma en andere vroege schoolverlaters te helpen bij het kiezen van een opleiding, vorming of type onderwijs. Dit kunnen zowel diplomagerichte opleidingen zijn als opleidingen die iemands (professioneel) leven een nieuwe wending kunnen geven.

👉 Een bijzondere aandacht gaat uit naar gedetineerden (Learning Inside Out-project) en werkzoekenden en werknemers met een hoge(re) kwetsbaarheid (psychisch, fysiek, ongeletterdheid, anderstaligheid, langdurige ziekte … ).

💡Ter info: de top drie ‘leerwensen’ bij gedetineerden:

  1. Voorbereiding Centrale Examencommissie,
  2. VCA-diploma basisveiligheid voor operationele medewerkers,
  3. Nederlands Tweede Taal (NT2).

👉 Leen Mertens informeert, adviseert, begeleidt en verwijst door naar opleidingsverstrekkers (Crescendo CVO, LBC Volwassenenonderwijs Mechelen, Ligo, Centra voor Basiseducatie, Thomas More-hogeschool, AP Hogeschool Antwerpen, … ). Ook kaart ze drempels aan die haar klanten ervaren in hun zoektocht naar informatie m.b.t. een opleiding.

🚀 Ik zie een belangrijke rol weggelegd voor werkgeversorganisaties, sectorfondsen en bedrijven als het aankomt op het creëren van leer- en werkkansen voor werkzoekenden met een zekere kwetsbaarheid. Daarom mogen ze volgens mij niet ontbreken in de regionale netwerken van de leerwinkels.

➡️ Denk aan

☑️ het verlenen van stageplaatsen: NT2, beroepsinleving – BIS, schoolopdracht voor 15+;

☑️ het opleiden van een werkzoekende: IBO, IBO- T(aalcoaching), K-IBO (voor kwetsbare werkzoekenden);

☑️ het openstellen van een interne bedrijfsacademie en vormingsaanbod voor bepaalde werkzoekenden;

☑️ mentoringprogramma’s en buddywerkingen van bedrijven;

☑️ deelnemen aan de DUOday; …

👉 Samen met leerwinkels kunnen bedrijven ervoor zorgen dat beschikbaar talent met diverse achtergronden – en dat wilt werken maar drempels ervaart – opnieuw hoop en een perspectief op een andere toekomst krijgt.

Creatieve hubs als talentpool

Leestijd: < 1 minuut

 

Hoe beleven onderneemsters met diverse achtergronden het ondernemerschap?

Marie Gildemyn en Sarah De Smet, beiden docent bij de Arteveldehogeschool, doen onderzoek naar het ondernemerschap bij o.m. vrouwen van Afrikaanse origine.

“Afrika heeft een lange geschiedenis van vrouwelijk ondernemerschap, maar de kolonisatie heeft veel ontwricht.”, een uitspraak in een interview door Valérie Deridder in de Mediaplanet, een bijlage bij De Standaard van 24 en 25 september.

👉 De onderzoeksters stellen dat beleidsmakers deze onderneemsters nog beter kunnen (onder)steunen door met hen in gesprek te gaan en hen zeggenschap te geven in het beleid.

👉 En waarom zouden bedrijven die hun pool van dienstverleners en partners wat meer willen diversifiëren, niet met hen gaan netwerken?

Toevallig liep ik gisteren in Berchem (Antwerpen) langs de vitrine van de #SheHUB concept store. Een initiatief van #SheDIDIT. Onderneemsters met diverse culturele achtergronden realiseren er hun ondernemersdroom.

Een interessante talentpool.

Nederlands leren sluit uit

Leestijd: < 1 minuut

 

Waarom Nederlands leren als je toch meer uitsluiting dan insluiting ervaart?

👉 Naarmate migranten het Nederlands beter onder de knie krijgen, gaan zij het negatieve discours – als zouden ze ongekwalificeerd en zelfs bedreigend zijn – beter begrijpen.

👉 In een recente proefschrift onderzocht Moos Pozzo van de Vrije Universiteit Amsterdam hoe jonge vluchtelingen tussen 12 en 23 jaar hun taalstrategieën ontwikkelen en aanpassen vanaf hun komst in Nederland.

👉 Via steeds wisselende taalstrategieën en skills waarbij ze al spelend hun talenkennis inzetten, ontwikkelen deze jongeren zich voortdurend:

✔️ ze overwinnen tegenslagen en obstakels;

✔️ ze creëren en verspreiden positieve verhalen over zichzelf;

✔️ ze dragen bij aan verschillende contexten waar ze deel van uitmaken (co-creaties);

✔️ ze passen zich makkelijker aan aan een snel veranderende en diverse samenleving.

➡️ Competenties en kwaliteiten waar zowel beleidsmakers als bedrijfsleiders hun voordeel mee kunnen doen.

Het talent van deze jonge migranten blijft nog te vaak onopgemerkt of onderbenut door de vaak negatieve beeldvorming in de media.

Denk jij hier anders over?

Wil je anderstalige werkzoekenden jobkansen geven?

Contacteer me gerust via elke.horemans@talententelers.be

Organisaties in mijn netwerk tippen me regelmatig interessante profielen.

 

Waarom bereiken hr-professionals amper jongeren? 

Leestijd: < 1 minuut

Een interessant opiniestuk in De Tijd van 28 juli van Lucie Wittner Franckx, werkzaam bij de Brusselse start-up TechNatives.

“(…) Als hr niet snel meer oog krijgt voor de culturele component van zijn opdracht zal jong aanstormend talent de krapte op de arbeidsmarkt jammer genoeg niet leningen.”

Ook om o.a. die reden vinden hr-professionals moeilijk kandidaten met een andere etnisch-culturele achtergrond.

Dat stel ik althans vast tijdens mijn gesprekken vanuit mijn rol als mentor voor werkzoekende hoogopgeleide anderstaligen uit niet-EU-landen.

Brenten maakte geen kans en kreeg toch de job

Leestijd: 2 minuten

 

Hij beantwoordde niet aan de formele jobvereisten en toch kreeg Brenten Pieper (34) de job.

👉 In De Standaard van 2 juli jl. vertelt Brenten Pieper: “(…) Mijn leven liep niet echt op wolkjes. Door mijn ADD heb ik nooit een diploma behaald waardoor ik van de ene slechtbetaalde job naar de andere hopte.

Via een vriend kreeg ik een job als gids voor Engelstalige toeristen in Antwerpen, dat lag me wel. Toevallig zat er iemand van Viking Cruises in mijn groep die me uitnodigde voor een sollicitatie. Ik was volgens de jobvereisten veel te jong, had geen ervaring met toerisme of management, laat staan een deftig kostuum, maar toch hebben ze iets in me gezien.”

👉 Intussen is Brenten Pieper al zeven jaar aan de slag als programmadirecteur op een cruiseschip. Hij is verantwoordelijk voor het culturele programma.

👉 Wellicht is hierboven eerder sprake van een toevallige ontmoeting. Maar je kan als werkgever dergelijke ontmoetingen met talentvolle en beloftevolle kandidaten ook wat ‘forceren’.

👉 Zo hoorde ik ooit een IT-recruiter vertellen over haar goede ervaringen met hackatons. Ze observeert graag de deelnemende teams. Dit levert haar telkens weer waardevolle informatie op over potentiële kandidaten.

👉 Twee voorbeelden van (informele) talent scouting door twee gepassioneerde medewerkers met een goede dosis

✔️ nieuwsgierigheid,

✔️ interesse voor ‘de andere’,

✔️ empathie,

✔️ creativiteit,

✔️ toepassingsgericht denkvermogen.

➡️ Iedereen talent scout, bij wijze van spreken 24/7, op kantoor en in de buitenwereld.

➡️ Niet omdat het moet, maar omdat medewerkers dit graag doen vanuit een loyaliteit en waardering voor hun werkgever.

➡️ In jouw bedrijf lopen ongetwijfeld ook mensen rond die jouw rekrutering een boost kunnen geven. En niet alleen op de HR-afdeling.

🔎 Interesse om dit eens uit te vissen en kan je wat hulp gebruiken? Geef me gerust een seintje via 📧 elke@talententelers.be.

Een boekhouder tot over zijn oren in de aardappelchips

Leestijd: 2 minuten

Waarom sorteert een boekhouder in wording aardappelchips in een fabriek?

👉 Ik leerde Elijah kaseba, een werkstudent met Zambiaanse roots, in 2021 kennen via Naseem Hamad, mentoringcoach voor het project Motivation United in Leuven. Op dat moment combineerde Elijah een studie Bedrijfsmanagement – accountancy & fiscaliteit met interimopdrachten.

👉 Toen al vielen zijn gedrevenheid en ambitie op. Elijah aanvaardde vroege en late shifts om zijn studies te bekostigen. Wanneer hij niet op het werk geraakte met het openbaar vervoer, nam hij de brommer voor zijn verplaatsingen tussen Leuven en Mechelen, de koude verbijtend.

👉 Elijah wilde graag werkervaring opdoen in zijn studiedomein maar wist niet hoe hij dit moest aanpakken. Een oproep via Linkedin en een gouden tip van ☀ Annemie De Proft resulteerden in een ontmoeting met Carla, oprichtster van het Leuvense kantoor Fiscadvies. Een IBO-stage via de VDAB bleek voor alle betrokkenen een haalbare kaart.

👉 Intussen werkt Elijah er nog steeds. In september volgt er in principe een deeltijds contract van onbepaalde duur. Hij volgt nu ook lessen Frans aan het CLT Leuven en hoopt zijn bachelor te halen in 2024.

❓Hoe verliep de samenwerking tot nu toe?

Corona bemoeilijkte de opstart van Elijah. Door het telewerk staat hij nu minder ver in zijn taalverwervingsproces ondanks zijn enorme betrokkenheid en inzet. Zijn geschreven NL is heel goed. De werking van het kantoor, de software en de communicatievormen blijven zijn volle aandacht eisen.

❓Wat leerde Carla van Elijah?

– Ze werd zich bewuster van de verschillende soorten van communicatie;

– Ze leerde zichzelf beter kennen;

– Ze leerde haar tempo beter af te stemmen op dat van anderen.

❓Welke tips heeft Carla voor werkgevers die ook met divers talent aan de slag willen?

– Laat je van bij het begin goed omringen om een kader te schetsen (HR – Ann Rens, VDAB, … );

– Maak meteen werk van een actieplan (soft én hard skills) met concrete doelen voor de nieuwkomer én de organisatie;

– Betrek je personeel – je zal nieuwe talenten ontdekken.

➡️ De tijdsinvestering is het waard. Niet alleen geeft het zin aan je leven, je krijgt er zoveel voor terug, aldus Carla, een talententeler.

Veel succes!

Gedetacheerden bieden voordelen die vluchtelingen niet hebben

Leestijd: < 1 minuut

 

Honderdduizenden gedetacheerden verdringen erkende vluchtelingen op de Belgische arbeidsmarkt. Artikel van Bart Brinckman in De Standaard van 24 mei.

👉 Enkele vaststellingen uit een doctoraatsonderzoek van Dries Lens, onderwijsassistent en doctoraatsonderzoeker aan de Universiteit Antwerpen.

✅ Detachering blijft in sommige sectoren erg in trek vanwege de flexibiliteit en lage lonen;

✅ Gedetacheerde werknemers moeten, in tegenstelling tot erkende vluchtelingen, geen lokale taal leren, noch een inburgeringstraject volgen.

👉 Dit onderzoek waarschuwt ook om erkende vluchtelingen niet te snel naar het arbeidsproces te leiden, nochtans een prioriteit van de Vlaamse regering.

✅ Een meer gerichte ondersteuning bij de zoektocht naar een job op het niveau van de kandidaat is een duurzamere aanpak;

✅ Tegenvallende verwachtingen en onaantrekkelijke jobs leiden immers tot een snelle uitval;

✅ Met migranten die uit frustratie kiezen voor een job als zelfstandige, loopt het vaak evenmin goed af.

Het Koninklijk Paleis als kweekvijver van talent.

Leestijd: < 1 minuut

 

Saïd Meer vertelt zijn persoonlijke verhaal in De Standaard van 19 mei 2022.

👉 Werkgevers, maar ook opdrachtgevers, kweken talent. Ze bieden mensen, of ze nu het statuut van werknemer, freelancer of zelfstandige hebben, ontwikkelingskansen waardoor ze alsmaar beter kunnen worden in hun job. Want groeien in je job is leren én vooral doen. Nog te weinig nieuwkomers krijgen die kans.

👉 Voor Saïd Meer liep het oorspronkelijk ook niet van een leien dakje. Hij kwam in 1995 als prille twintiger uit Bangladesh in België aan. Hij had net een zware periode in de Golfstaten achter de rug. Na een lange aanvraagprocedure bij de Dienst Vreemdelingenzaken verkreeg hij uiteindelijk zijn verblijfsvergunning. Hij kon meteen aan de slag in een atelier dat kleding van luxehuizen vermaakte.

👉 Op een dag in 1998 moest Saïd Meer een kledingstuk van koningin Paola aanpassen. Al snel merkte het Paleis zijn talent op. Er volgden opdrachten van andere leden van de Koninklijke Familie.

👉 Na 25 jaar van uitstekende dienstverlening, beloont het Hof nu zijn talent voor retouches en kledingontwerp met het diploma van gebrevetteerde hofleverancier.

Van harte gefeliciteerd, Saïd Meer!

Call Now Button